Hoe maak je de keldermuur van een dijkhuis waterdicht?

Aan de voorkant is onze voordeur begane grond-niveau, aan de achterkant is de keldervloer begane grond-niveau. Gevolg: de hele muur van de kelder aan de voorkant zit ‘in de dijk’, onder de grond dus. En door die laag simpele baksteen komt uiteraard grondwater, dus de kelder is NAT. Om er een goede werkplaats van de maken moeten we dat oplossen. Hoe? Dat zie je hier.

Om te beginnen: de materialen die we gebruikt hebben.

Zogeheten ‘noppenfolie’ voor drainage, 11 meter, bijvoorbeeld deze.
Aluminium strips om de harde folie bovenaan te bevestigen.
11 meter drainageslang.
Waterdoorlatend doek, 11 bij 1,5 meter.
36 zakken brekerzand van de gamma a 25 kg per stuk.

De gehele voorgevel hebben we vrijgegraven met een minigraver tot 1,50 onder maaiveld. Met de hand hebben we de sleuf verder uitgediept tot ongeveer 1,80 m onder maaiveld. Om zo diep te kunnen graven gebruikten we een dompelpomp die het grondwater tijdens het graven weghield. De uiteindelijke diepte was net onder niveau van de keldervloer binnen. Dieper was bijna onmogelijk om te doen, maar ook niet wenselijk omdat de houten funderingspalen van het huis nou juist wel onder water moeten blijven staan. Anders gaat de fundering rotten, en dat is een slecht idee.
Tegen de gehele gevel is daarna noppenfolie gekomen. Op de plekken waar de kpnkabel, waterleiding, aarding, stroomkabel, ziggokabel en gasleiding het huis ingaan, hebben we ingeknipt van bovenaf. Daardoor is de gehele onderste helft van het folie, waar weer grondwater tegenaan komt ononderbroken gebleven. Een enorme klus om de ruim 10 meter aan hard, weerbarstig plastic op de plek te manoeuvreren! Het folie is aan de bovenrand met de aluminium strips in de muur vastgezet (geboord).
Deel twee, de drainage met ‘zandkoffer’. Op de bodem van de sleuf kwam het waterdoorlatende doek, als een U-vorm tegen de wanden omhoog stekend. Dat doek vulden we met de drainagepijp en het brekerzand. De beide kanten van het doek werden dichtgevouwen over het zand. Dat pakket was zo’n 30 cm dik. De drainagepijp steekt aan het begin omhoog tot op maaiveld, zodat hij altijd bereikbaar is om door te spuiten bij verstopping.
Aan het andere eind heb ik de pijp aangesloten aan de hemelwaterafvoer op de hoek van de gevel. Dit gaat vervolgens (onder afschot) met een ondergrondse pijp langs de kopgevel naar achteren, waar het samen met de hemelwaterafvoer naar de sloot gaat.

De graafmachine mocht daarna het zandpakket weer bedekken met bijna twee meter aan aarde. Niets gebeurd! 🙂