In een tijdbestek van drie weekenden hebben we de rotte draagbalken vervangen, en de verzakte stukken van de vloer opgehoogd. Lees hier hoe we die balken vervingen, bijna het halve huis opkrikten, en uiteindelijk de balken alsnog hoger kregen!
Een aantal balkkoppen onder de vloer van de begane grond waren ver weggerot in de gevel.
In een eerder bericht beschreef ik al hoe we constateerden dat de vloer van de begane grond verzakt was: door een laserlijn door het huis te projecteren en overal de afstand tussen de vloer en die lijn te meten. De laatste drie vloerbalken tot aan de kopgevel liepen ruim 5 centimeter af. Bovendien was de ‘strijkbalk’ die langs de kopgevel loopt, bijna helemaal weggerot. Ook de koppen van de andere balken aan die kant van het huis waren niet erg fris. Daar moest dus iets gebeuren!
De eerste, de ‘strijkbalk’ konden we eigenlijk erg makkelijk vervangen, omdat de vloer daar al helemaal open was (de slechte vloerdelen waren er door de vorige eigenaren uitgezaagd en ‘gerepareerd’ met multiplex plaat). Na het doorslijpen van de volledig weggeroeste gevelankers konden we de balk – of eigenlijk de verzameling rotte pulp – er eigenlijk zo uittillen met z’n drieën.
Daarna moesten de oude ‘gaten’ waar de balk in de voor- en de achtergevel lag, 5 centimeter hoger worden. Zodat de nieuwe balk gelijk op de goede hoogte ligt. Dus: aan de bovenkant van het gat een stukje uitbikken met de steenbeitel, en op de bodem een ophoging van twee passende steentjes. Dat zag er dan zoals op deze foto.
Eerste nieuwe balk
De nieuwe balk op de achtergrond, met de grijze einden van beide helften opliggend in de muur.
En daar kon de eerste nieuwe balk mooi in! We maakten die uit twee helften, om iedere kant in het gevelgat te kunnen insteken. En ook gewoon omdat ze in lengte van 4,70 komen, en we 6 meter moesten overspannen. De twee helften konden in het midden beide rusten op de bovenkant van de draagmuur eronder (in de kelder), dus was dat geen probleem. De nieuwe koppen die in de gevel kwamen te liggen hebben we beschermd met menie. Goed passen, nauwkeurig zagen, en de nieuwe strijkbalk was een feit!
Vloer loszagen
Voor de tweede balk moesten we de vloer eerst helemaal openmaken. 
Omdat alle vloerdelen gespijkerd zaten met enorme roestige oude ‘nagels’, kregen we bijna geen enkele plank heel eruit wanneer we dit met een koevoer/breekijzer probeerden. Dus zijn we overgegaan op een tweede optie: alle spijkers doorzagen tussen de vloerplank en de balken in. Met de grote broer van de decoupeerzaag: de recipro (in het Amerikaans ‘saws-all’ omdat hij dus werkelijk alles zaagt). Dit duurde lang maar werkte goed, en de meeste planken zijn op deze manier nog heel en weer her te gebruiken!
Wat overblijft is een indrukwekkend gat waar eens een vloer was.
De gaten voor de vloerkoppen in de gevel ophogen.
De overige balken aan de gevelzijde verschilden erg. Sommigen waren ook zo goed als weggerot en moesten vervangen worden, dat deden we bij twee stuks (van de vijf aan deze kant van het huis). We vervangen ook hier weer de helft, van de gevel tot aan de draagmuur onder de trap. Van de andere drie kon er eentje blijven, en van twee anderen konden we voldoen door de kop af te zagen en hem daarna verder door te steken in de muur. Voor allemaal geldt dat we de gaten uitgebikt en opgehoogd hebben.
Opkrikken… of toch niet
Uiteindelijk kon de vloer er weer op en die was nog waterpas ook! Aan deze kant is de verzakking in elk geval opgelost.
Balken opkrikken
Maar, dit was dus pas de ene kant (van de helft van het huis). Over naar de andere kant van de trap, de achtergevel. De balken zijn hier veel minder rot en hoeven dus niet vervangen te worden, maar alleen opgehoogd. Dat dachten we te doen door ze op te krikken met een ‘potkrik’. Die plaatsten we op de keldervloer met een balk tussen de krik en de vloerbalk van de begane grond.
Dus: ruimte maken door weer de gaten in de gevel bovenaan wat uit te hakken, opkrikken, steentje onder de balk, klaar. Dachten we. Maar, het krikken had geen enkel effect.
Nadat er een enorme spanning op alles kwam te staan, en er een barst in de betonnen keldervloer onder de krik verscheen, concludeerden we dat de balken met onzichtbare ankers in de achtergevel vastzitten. En dus niet op te krikken zijn. Hoe nu de verzakking op te lossen?
Oplossing
Drie oude verzakte balken: van trap naar achtergevel met een spie opgehoogd, om gelijk te komen met de nieuwe strijkbalk (achteraan op foto)
Een bevriende timmerman kwam met de oplossing. Bovenop elke balk moest een ‘spie’ komen, een schuine lat van de hoogte van de verzakking. Zodat de vloer erop toch op de goede hoogte ligt. We hebben per balk precies het verschil in hoogte tussen de al opgehoogde kant en de achtergevel gemeten, en op die maten de spiën laten zagen. Na montage op de balken zag dat er zo uit:
Strijkbalk en oude balk met witte spie erop
En dit de bijna dichte achtergevel-zijde.
En toen kon ECHT de vloer ook aan deze kant dicht!
Dit was de voorgevel-kant.
Geef een antwoord